Veda Vakti

 27 yıl sonra gitti.
 Bir veda dahi etmeden,
 Bitti..
 Oysa ki,
 Karanlık gecelerin aydınlık sabahı,
 Karla kaplı dünyamın baharı,
 Huzurla gezdiğim mavi yaz akşamları,

 Nereye baksam hep "O" vardı..

   

Hatırlıyor musun tanıştığımız ilk günü? Benim aklımdan çıkmıyor da! Sürekli rüyalarıma giriyor. Ayrılığımız ise kabusum oluyor. Benim hikayem senle başladı, sen gidince bitti ve maalesef. Artık ne hikaye yazmaya halim kaldı ne de isteğim..

Ayrılığın bize iyi geleceğini söyler dururdun. Bekliyorum bu "iyi" nereden gelecek, düşünüyorum bana katkısı ne olacak? Bulamıyorum.. Mutlu olmanı diliyorum, o çok beklediğin "iyi" sana gelir umarım.

Emin ol benden ayrılmadın, sen "bizi" ayırdın. İşte bunu anladığın gün sen de pişman olacaksın. Çünkü "Biz" çok güzeldik, sen çok güzel değildin. Şimdi yalnızsın. Fakat sen yalnız kalmayı dahi beceremezsin. Tek başına yürümedin ki ayaza çalan puslu havada. 

Seni Sonbahar rüzgarların bırakıyorum, yaktığım ciğerimi yeniden hayata hazırlıyorum, sensiz yaşamak ve hayata sensiz yeniden başlamak istiyorum. Emin ol, nereye kaçarsan kaç üç şey seninle gelecek. Gölgen, acın ve geçmişin. Ha, unutmadan kaderin zaten seni orada bekliyor olacak..

Bugünlerde ondan eser yok. Sessiz sedasız gidişine fazlaca kızgın ve kırgınım.Hayal kırıklığı ile birlikte derin bir boşluktayım diyebilirim. Çok üzgünüm. Kokusu sinmiş yastığıma, farkettiğimde dizlerimin titrediğini hissettim. Bu kaçıncı gidişi sayısını ben dahi bilemedim!

Seni hayatımdan sonsuza kadar çıkartıyorum sevgili Camel. Hayatta hep bir son tren olduğunu düşünmüştüm. Fakat yıllar içerisinde bu trenin asla gelmeyeceğini sandım. Oysa ki geçen hafta tertemiz, bembeyaz bir vagon yanaştı istasyona. Bindim ve gidiyorum, senden çok uzaklara. 

Elveda Sigara,
Umarım, her daim uzak kalırsın insanlara...